روز پنجشنبه۱۳ اردیبهشت ۱۴۰۳ در فردای اول ماه مه دوازده اردیبهشت روز جهانی کارگر و معلم، در پی فراخوان شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران، معلمان در چهارده شهر در برابر مراکز آموزش و پرورش دست به تجمع زدند و مطالبات اساسی معلمان را در روز معلم بازتاب دادند. نیروهای سرکوبگر امنیتی در پی انتشار فراخوان برگزاری تجمعات اعتراضی معلمان، تلاش های گسترده ای برای جلوگیری از برگزاری این تجمعات صورت دادند. تعدادی از فعالین صنفی را در تهران و شهرستان ها به مراکز اطلاعات احضار و مورد تهدید قرار دادند که از حضور در تجمعات خودداری کنند. در اکثر شهرها جو سنگین امنیتی در برابر مراکز اعلام شده تجمع ایجاد کردند و فعال صنفی رضا امکانی فر را در بوشهر، همچنین مهدی قادری، مهدی فراحی شاندیز، وحیدموسی دهسری و داودبایسته را با ضرب و شتم در تهران بازداشت کردند. همه بازداشت شده گان عصر روز پنجشنه از بازداشت آزاد شدند. علیرغم این جوسنگین امنیتی و تهدیدات گسترده، معلمان کنشگر در هرسین، اسلام آباد غرب،الیگودرز، خمینی شهر، بوشهر، مریوان، تهران، رشت، قزوین، البرز،نورآباد ممسنی، یاسوج، سقز و به شکل تک نفره در بوکان، تجمع کردند. در برخی شهرها نظیر مشهد بر اساس گزارشات فعالان صنفی علیرغم حضور و تلاش فعالین، شدت تهدید و برخورد نیروهای امنیتی و توحش آنها در حدی بود که عملا امکان برگزاری تجمع فراهم نشد.
تجمعات معلمان در شهرهایی که علیرغم جو سنگین و در پی یک سال سرکوب گسترده و فراگیر و بازداشت، زندان، اخراج از کار، بازنشستگی اجباری و پرونده سازی برای معلمان مطالبه گر برگزار شد، بار دیگر نشان داد که تهدید، زندان، پرونده سازی و رویکرد امنیتی نمی تواند صدای معلمان و مطالبات آنان را خاموش کند و شجاعت مدنی کنشگران صنفی معلم در پیگیری مطالبات برحق فرهنگیان را مرعوب سازد. اعتراض هماهنگ در چهارده شهر یک موفقیت برای شورای هماهنگی و یک شکست برای حاکمیت است.
اگر در اوج سرکوب ها و پاکسازی آموزش و پرورش از معلمان معترض و برخوردهای امنیتی و پرونده سازی ها امکان برگزاری تجمع در حداقل چهارده شهر با فراخوان شورای هماهنگی فراهم شد، تردیدی نباید داشت که به مجرد ضعیف تر شدن دستگاه سرکوب و تغییر توازن قوا به ضرر حاکمیت و نیروهای سرکوبگر امنیتی، حرکت های بسیار گسترده تری شکل خواهد گرفت. مطالبات قطعنامه سراسری تجمع پنجشنبه۱۳ اردیبهشت ۱۴۰۳ نشانه پیوندهای قابل اتکا با نیروهای اصلی بدنه آموزش و پرورش، دانش آموزان، زنان و بازنشستگان است. این مطالبات به شرح زیر اعلام شده است:
۱ – آزادی معلمان زندانی و رفع حکم اخراج، انفصال ، بازنشستگی زود‌هنگام و محکومیت با پابند الکترونیکی فعالان صنفی در کشور.
۲ – آموزش رایگان برای تمامی دانش‌آموزان، بویژه ۹۳۰ هزار دانش‌آموز بازمانده از تحصیل در کشور.
۳- حذف سهمیه کنکور و رفع تبعیضات آموزشی.
۴ – ایمن‌سازی فضاهای آموزشی برای سه میلیون دانش‌آموزی که در این فضاهای پرخطر درس می‌خوانند. به این آمار مدارس کپری و کانکسی در استان‌های محروم را بیفزایید.
۵ – جلوگیری از کالایی شدن و خصوصی‌سازی آموزش بر طبق اصل ۳۰ و بند ۳ اصل ۳ قانون اساسی.
۶ – رفع هرگونه تبعیض جنسیتی، زنانه مردانه کردن علم و نگاه مردسالارانه در کتب درسی.
۷ – اجرای کامل همسان‌سازی بازنشستگان و اجرای مواد ۱۲۵ و ۶۵ و ۸۵ ق م خ ک (در خصوص بیمه تکمیلی) و نیز پرداخت معوقات ۶ ماهه دوم سال ۱۳۹۹ خورشیدی.
۸ – برقراری رتبه‌بندی استحقاقی تمامی شاغلین و افزایش حقوق کمینه تا سطح خط فقر.
اتحاد کارگران انقلابی ایران 
بیان دیدگاه