در جنگ جدیدی که جمهوری اسلامی از شنبه ۲۵ فروردین با زنان به راه انداخت، شاهد بیشترین خشونت ها نسبت به زنان بودیم . در این جنگ پردامنه ای که در میانه تشدید تنش ها میان ایران و اسرائیل و از جمله آمادگی نیروهای نظامی در خیابان‌ها برای سرکوب اعتراضات احتمالی مردم در واکنش به گسترش جنگ و فضای جنگی در کشور آغاز شد، صدها مامور حکومتی و دهها ماشین گشت ارشاد به همراهی صدها موتورسوار و لشگری از نیروهای انتظامی نیروهای امنیتی و بسیج و حجاب بانان زن و مرد و گارد گسترده ای از نیروهای گوش به فرمان رهبر و آتش به اختیار را روانه خیابان‌ها کردند. خشونتی که نسبت به زنان برای تحمیل حجاب اجباری در خیابان‌ها تحمیل کردند، آن چنان وحشیانه بود که خودشان هم پس از کاهش خطر رویارویی نظامی مستقیم با اسرائیل و متحدانش، مجبور شدند اعتراف کنند که در جنگ با زنان زیاده روی شده است.
ولی آن چه در پی این همه خشونت اعمال شده صورت گرفته، مقاومت درخشان زنان در مقابل این سرکوبگری ها و وحشی گری ها بوده و حالا این مقاومت سراسری زنان در شهرهای مختلف ایران از شمال تا جنوب و از شرق تا غرب کشور حکومت را دچار سردرگمی کرده و شاهد شکل گیری شکاف ها و موضعگیری های متفاوت و متضاد و درگیر شدن بخش های مختلف جمهوری اسلامی بر سر نحوه برخورد بر سر حجاب اسلامی شده ایم.
درگیری قوه قضاییه با مجریه و مقننه، درگیری کیهان حسین شریعتمداری با بخش های دیگر حکومتی، درگیری جبهه پایداری با کسانی که رویکردی متعادل تر دارند و در گیری بر سر تفسیر از مواضع رهبر جمهوری اسلامی بر سر مسئله حجاب بالا گرفته و جمهوری اسلامی مانده با درگیری میان باندهایی که بر سر نوع و شکل سرکوب آزادی پوشش زنان توافق ندارند. برخی مصلحت نظام را در سرکوب نرم تر می دانند و برخی شدت عمل و برخوردهای عریان فاشیستی و جنگ همه جانبه خیابانی برای تصرف خیابان را ترجیح می دهند. اما آن چه همه جناح ها بر سر آن توافق دارند ادامه سرکوب آزادی پوشش و اجبار به حجاب است.
با این حال از هم اکنون روشن است که با اجرای طرح‌های جدیدی که هم اکنون روی میز تصمیم گیران سران جمهوری اسلامی قرار گرفته، چه طرح «سفیران مهر» باشد؛ چه تصویب لایحه «حجاب و عفاف» در مجلس و یا » ستاد حجاب» ابراهیم رئیسی، چیزی جز شکست و ناکامی در انتظارشان نیست و این طرح ها نیز مثل دهها طرح دیگر بر سر حجاب اجباری شکست خواهد خورد. تحمیل حجاب اجباری عزم حکومت برای باز پس گیری «پوشش اختیاری» و دستاوردهای جنبش زن زندگی آزادی است. اما همین ده روز نشان داد این جنبش به رغم سرکوبگری های وحشیانه جمهوری اسلامی زیر پوست جامعه، در جریان است.
زنان ایران در نوک پیکان حمله جمهوری اسلامی برای باز پس گرفتن دستاوردهای خیزش انقلابی مهسا قرار گرفته اند و سرکوبگران می خواهند خیابان را از زنان پس بگیرند. حضور زنان بی حجاب در خیابان، شکست ایدئولوژی جمهوری اسلامی در چهل سال گذشته را به رخ می کشد. جمهوری اسلامی در صدد است جنگ با زنان را ادامه دهد. اما برنده این جنگ بی گمان زنان خواهند بود. زنان ایران اکنون در بالاترین سطوح تصمیم گیری حکومت به مسئله ای جدی تبدیل شده اند. زنان حاکمیت را دچار استیصال کرده اند. جمهوری اسلامی می کوشد چهره جامعه و خیابان را به قبل از جنبش مهسا برگرداند. اما عبث بودن چنین کوششی را مقاومت درخشان زنان در این ده روز نشان داد. وقتی حتا یک زن بی حجاب در خیابان حضور پیدا کند، یعنی این که ما به فضای قبل از قیام ژینا بر نمی گردیم.
اتحاد کارگران انقلابی ایران 
بیان دیدگاه