اتحاد کارگران انقلابی ایران: احتمال اجرای حکم اعدام سعید یعقوبی، مجید کاظمی و صالح میرهاشمی در پرونده موسوم به خانه اصفهان و مجاهد کور کور به اتهام قتل کیان پیرفلک علی رغم بارها تاکید خانواده پیر فلک بر قتل فرزندشان توسط عوامل سرکوبگر رژیم و هم چنین احتمال اعدام ۶ شهروند عرب شدت گرفته است و این در حالی است که این افراد از کوچکترین حقی برای دفاع از خود برخوردار نبوده و برای اخذ اعترافات اجباری زیر شکنجه قرار گرفته اند. در طرف مردم نیز نگرانی ها و مقابله با حکومت بابت به اجرا درآمدن این احکام افزایش یافته است.
بار دیگر ماشین اعدام و کشتار جمهوری اسلامی به کار افتاده است. در روزهای گذشته اجرای احکام در ایران سرعت گرفته و حداقل ۶۰ زندانی از متهمان جرایم مختلف از مواد مخدر گرفته تا سب النبی اعدام شده اند .
جمهوری اسلامی حال که جنبش خیابان فروکش کرده است در پی آنست که ضمن انتقام‌جویی از مردم ایران با گسترش اعدام‌ها رعب و وحشت ایجاد کند. اما جنبش انقلابی در مقابل سرکوبگری های جمهوری اسلامی مرعوب نمی شود. همان گونه که زنان شجاع ما در مقابل حجاب اجباری ایستاده و جنبش مطالباتی با حضور معلمان کارگران بازنشستگان مرعوب نشده و مقاومت می کند.
بی گمان گسترش جنبش ضد اعدام در داخل و خارج از کشور نیز می تواند جمهوری اسلامي را به عقب نشینی وادارد. در جریان همین خیزش انقلابی زن زندگی آزادی شاهد بودیم چگونه رژیم در مقابل موج گسترده مبارزات ضد اعدام در داخل و خارج از کشور مجبور به عقب نشینی شد. لغو حکم اعدام دکتر قره حسنلو و برخی دیگر از متهمان این پرونده که در روز چهلم حدیث نجفی دستگیر شده بودند و عقب نشینی حکومت نشان داد می توان رژیم را مجبور به عقب نشینی کرد . مردم در این مسیر تجربیات گرانبهایی دارند: از تجمع در مقابل زندانها، تا حضور یافتن در آرامستان ها و شعار نویسی همه شیوه هایی بوده است که در داخل ایران مردم به کار گرفته است. تجمعات اعتراضی در خارج از کشور و کارزار آگاه سازی افکار عمومی و رسانه های خبری و اعتراضات اتحادیه های مستقل کارگری نیز در توقف موج اعدام کنونی موثر است.
در میان فریاد خانواده های داغدار و دادخواه و کسانی که حکومت حکم اعدام اعضای خانواده شان را صادر کرده و هر لحظه نگران اجرای حکم اعدام عزیزانشان هستند، در این روزها اما شاهد بودیم که شورای حقوق بشر سازمان ملل نماینده جمهوری اسلامی را به ریاست مجمع اجتماعی این شورا منصوب کرد. آنها با این انتصاب نشان دادند که نه تنها پشتیبان مردم ایران در مبارزه علیه جنایات جمهوری اسلامی نیستند بلکه شریک اقدامات ضد حقوق بشری جمهوری اسلامی هستند. این اقدام یک بار دیگر نشان داد، تا کجا و چه حد قدرت های جهانی حاضرند مردم ایران را فدای منافع کوتاه مدت و بلند مدت خود کنند. برعکس افکار عمومی مترقی بین المللي اما همواره نشان داده مدافع ارزش های جهانی حقوق بشری، ارزش های عدالتخواهانه و آزادیخواهانه است. تکیه گاه اصلی در سطح بین المللي اینجاست. البته در مقاطعی جنبش ضد دیکتاتوری مردم توانسته از شکاف بین جمهوری اسلامی و قدرت های بزرگ جهانی در جهت تقویت جنبش استفاده کند. اما روشن است که همین شکاف نیز تنها در صورت اعتراضات گسترده خیابانی و سنگین تر شدن کفه اعتراضات و قرار گرفتن حاکمیت در معرض فروپاشی پدید می آید و آنان که به نام «اپوزیسیون» به دنبال وزرای امنیت کشورهای بدنام؛ حضور در کنفرانس های امنیتی قدرت های بزرگ سرمایه داری و جلسات مشترک با رهبران غربی افتاده و به آنان آویزانند، جایگاهی در میان مردم ایران ندارند. اعتراض به اعدام از منظر انتقام جویی با اعدام در فردای «گردش زمین»، نه سنت دادخواهی خانواده های به سوگ نشسته و جانباخته است نه ظرفیتی در مبارزه علیه سرکوب ها آزاد می کند. با نفی اعدام و هر گونه قتل سازمان یافته دولتی زیر هر عنوان و هر بهانه و برای هر انسانی مبارزه علیه اعدام گسترش می یابد. یک پارچه و متحد علیه اعدام‌ها بایستیم و ماشین کشتار جمهوری اسلامی را متوقف کنیم
اتحاد کارگران انقلابی ایران 
نظر شما در مورد این نوشته چیست؟