اتحاد کارگران انقلابی ایران

اتحاد کارگران انقلابی ایران: امروز شنبه ۲۶ فروردین ماه بار دیگر شمار زیادی از مدارس دخترانه مورد حملات شیمیایی جمهوری اسلامی قرار گرفتند. دبیرستان دخترانه مهر پروین در سرپل ذهاب، مدارس دخترانه کوثر و پروین اعتصامی در ایذه، دبیرستان دخترانه یاس نبی شهرستان تاکستان در استان قزوین، مدارس دخترانه شرافت و خدیجه در سنندج، مدرسه معروف شافعی در مهاباد  و برخی  از مدارس در شاهین شهر اصفهان در شمار مدارسی هستند که امروز مورد حملات شیمیایی قرار گرفته اند.

 در نتیجه حملات سازمانیافته عوامل رژیم به دانش آموزان بی گناه و بی دفاع تا کنون نزدیک به ۵۰۰۰ شکوفه نونهال در این حملات شیمیایی مسموم شده اند و یک کودک هم جانش را از دست داده است. اما دستگاههای مختلف حاکمیتی یا نسبت به شناسایی عاملان و آمران این حملات اظهار عجز می کنند، یا والدین نگران و وجدان بیدار اجتماعی را به سکوت و منع واکنش نسبت به این حملات فرا می خوانند و یا وقتی معلمان و والدین دانش آموزان در پی حمایت از فرزندان و دانش آموزان خود برمی آیند آنها را بازداشت می کنند و نیروهای سرکوبگر به سوی شان گاز اشک آور پرتاب می کنند.

 در جایی که دستگاههای اطلاعاتی و امنیتی برخی اظهار نظرهای منتقدانه و معترضانه ی علنی چهره های حقیقی نسبت به حاکمیت در شبکه‌های اجتماعی را در فاصله چند ساعت ردیابی می کنند و هر بلایی می خواهند بر سر نویسند گان و گوینده گان آن  می‌آورند، مدعی هستند که بعد از گذشت بیش از چهارماه از شروع حملات شیمیایی علی رغم ده‌ها امکان رصد و ردیابی از جمله دوربین های نصب شده در تمام مدارس، نتوانسته اند عوامل این مسموم سازی ها را دستگیر کنند. در مواردی کودکان را زیر فشار و بازجویی و تهدید کشانده اند تا از آنها اعتراف بگیرند و افکار عمومی را در باره منشا اصلی این حملات گمراه  کنند.

هدف حاکمیت از حمله و یورش به والدین نگران و معترض دانش آموزان شیمیایی شده باز گذاشتن دست آمران و عدم شناسایی عاملان این حملات است. پس از چهار ماه دیگر برای هیچ کس جای ابهامی ندارد که هدف حملات زنجیره ای شیمیایی به مدارس دخترانه انتقام گیری از نسل «زن زندگی آزادی» است. دانش آموزانی که در مدارس عکس خمینی و خامنه ای را پاره کرده اند؛ حجاب اجباری از سر برداشته اند؛ مرگ بر دیکتاتور گفته اند و در اوج خیزش انقلابی در خیابان ها راه پیمایی کرده اند، حالا باید بشدت و پا به پای اعلان جنگ علنی و فراگیر و برقراری نظام مجازات های مالی برای بی حجابان، تنبیه شوند تا دیگر هرگز جرات اعتراض به نظام فقاهتی به خود ندهند. نسبت به ادامه این حملات و آغاز اجرای طرح سراسری برخورد با مخالفان حجاب اجباری، راهی جز سراسری کردن دامنه مقاومت و اعتراض به رژیم وجود ندارد.

اگر حاکمیت بتواند دستاورد آزادی نسبی پوشش که به قیمت بیش از پانصد جانباخته، از دست رفتن بینایی و ساچمه خوردن و مجروح شدن بیش از هزار جوانان آزادیخواه و بازداشت بیش از بیست هزار نفر در طول ماههای خیزش انقلابی به دست آمده را بازپس بگیرد و مدارس را بار دیگر به مراکز سرکوب فکری و مغزشویی ایدئولوژیک نسل جوان تبدیل کند، هیچ عرصه دیگری را مصون از تعرض نخواهد گذاشت و تحمیل، فقر، فلاکت و بی حقی عموم مردم با ابعاد بیشتر و تاثیرگذاری فزاینده تر ادامه خواهد یافت.