اتحاد کارگران انقلابی ایران

اتحاد کارگران انقلابی ایران: اعدام سه جوان در پرونده موسوم به خانه اصفهان موجی از خشم و اعتراض را در ایران و در خارج از کشور برانگیخت. در تهران در محلات صادقیه، گیشا، جنت آباد، تهرانسر، تهرانپارس، شهرک اکباتان، و در شهرهای مشهد، گرگان، آبدانان، فردیس کرج علاوه بر اصفهان مردم با شعارهای «مرگ بر جمهوری اعدامی»، «این همه سال جنایت مرگ بر این ولایت»، «مرگ بر دیکتاتور» و «ما اومدیم دوباره، خیزش ادامه داره» نفرت خود را از رژیم دار و شکنجه و زندان نشان دادند.

علاوه بر اعتراضات مردم در خیابان‌ها، چند دانشگاه نیز شاهد اعتراضات دانشجویان نسبت به اعدام این سه جوان بود. دانشجویان واکنش اعتراضی و دفاع شان از جنبش زن زندگی آزادی را با سردادن شعارهای ضد اعدام و ضد نظام، نصب پلاکاردهایی جهت محکوم کردن اعدام‌ها و در دفاع از جنبش زن زندگی آزادی، نشان دادند. در دو شب گذشته بسیاری از محلات تهران شاهد شعارهای شبانه اعتراضی هم بود. مجموعه این اعتراضات بار دیگر توانست مقاومت و اعتراض در برابر دیکتاتوری را گسترش دهد و فرازی جدید از جنبش انقلابی زن زندگی آزادی ترسیم کند که از نظر درک اهمیت تداوم روند انقلابی حائز اهمیت است.

 بازگشت اعتراضات خیابانی و مقاومت اعتراضی دانشگاهها در پی اعدام مجید کاظمی سعید یعقوبی و صالح میرهاشمی، به اندازه محور این اعتراضات مهم است و نقطه عطف امیدبخشی را نشان می‌دهد. این اعتراضات، گرایش راست مدعی آلترناتیو را که با لغو بی قید و شرط اعدام در کلیت آن موافق نیست، کنار زد. جنبش انقلابی با طی کردن عمر کوتاه ۷ ماهه خود با آرایش جنگ موضعی در برابر موج اعدام های سازماندهی شده از سوی حاکمیت، گام مهمی به سوی شکل دادن به جنبش گسترده و فراگیرعلیه اعدام برداشته است.

 رژیم فکر می کرد با اعدام جوانان معترض بتواند صدای مقاومت را خاموش کند و خیزش انقلابی «زن، زندگی، آزادی را مرعوب نماید، اما به جای خاموشی و مرعوب شدن، فریادها علیه اعدام بلندتر شد و مردم به خیابان بازگشتند. اعتراضات مردم و خانواده های زندانیان محکوم به اعدام در مقابل زندانها با مطالبه لغو اعدام به چالش کشیدن حاکمیت در نقطه قوت آن یعنی اعدام و زندان بود. این حرکت در شرایطی که جز اعتراض جمعی، همزمان، پر تعداد، سراسری در ایران و حمایت همزمان ایرانیان در سطح جهان، راهی برای توقف اعدام ها وجود ندارد، ظرفیت الگو شدن دارد. در مجموع هر قدر اعتراض علیه اعدام ها گسترده تر و مطالبه لغو بی قید و شرط و همگانی اعدام فراگیرتر شود، به همان میزان نظام جمهوری اسلامی که ادامه حیاتش به تداوم سرکوب و قتل سازمان یافته دولتی مشروط است ناتوان تر می شود و بیشتر در معرض فروپاشی قرار می گیرد. همروند با آن نیز، گرایشات مدعی آلترناتیو که خواستار لغو همگانی مجازات اعدام نیستند منزوی تر و حاشیه ای تر خواهند شد.

مجموعه اعتراضات سه روز اخیر علیه اعدام ها در کشورهای مختلف جهان از سوی ایرانیان مقیم خارج از کشور شرایط را برای شکل گیری صف بندی های جدیدی در اپوزیسیون خارج از کشور فراهم ساخته و از جهت منزوی کردن راست فاشیست که در زمینه اعدام هم جبهه با جمهوری اسلامی، مخالف اعدام خودی و مدافع اعدام غیرخودی هاست، گامی به پیش بود.