سود و زیانِ تغییراتِ آب و هوائی تحتِ حاکمیتِ سرمایه و حامیانش را چگونه تقسیم می کنند؟

اتحاد کارگران انقلابی ایران: گزارش سازمان جهانی هواشناسی در رابطه با وضعیت آب و هوائی دنیا در سال دو هزار و بیست و دو بیست و یکم آوریل سال جاری منتشر شد. تغییرات آب و هوائی در هشت سال گذشته در بسیاری از موارد رکورد زده است. ذوب یخچال ها، بالاآمدن سطح آب دریاها و اقیانوسها، میانگین دمای جهانی، افزایش انتشار گازهای گلخانه ای، افزایش میزان گرمای اقیانوسها، کاهش میزان سطح یخ های دریاها و اقیانوس ها، افزایش ارتفاع سطح دریاها، اسیدی شدن آب اقیانوسها، کاهش میزان بارندگی و گسترش خشکسالی، بارش باران های سیل آسا، و گسترش موج گرما در تابستان گذشته ماحصل ناگزیر این تغییرات آب و هوائی بوده اند. ماحصلی که در پی خود مرگ و بیماری، ناامنی غذائی، مهاجرت و آوارگی را برای میلیونها نفر در پی داشته است.

در سال دو هزار و بیست و یک نزدیک به یک سوم جمعیت جمعیت جهان با ناامنی غذائی روبرو بودند. نزدیک به یک هشتم جمعیت جهان با ناامنی شدید غذائی، و نزدیک به ده درصد جهان با سوءتغذیه دست و پنجه نرم کردند. قاره آسیا و افریقا، با هشت درصد، بیشترین سهم در این بی عدالتی در توزیع را از آن خود کردند. سال دو هزار و بیست ودو، علاوه بر دلایل زیست محیطی، جنگ روسیه و اکرائین، و محدودیت صادرات برنج هند،هم مزید برعلت شده و دسترسی تعداد بسیار زیاد دیگری از ساکنین کره زمین به این محصولات غذائی پایه را مشکل تر از سالهای ماقبل خود کرد.

بیش از یک میلیون نفر در سومالی آواره شدند. اتیوپی مهاجرت بیش از نیم میلیون نفر را متحمل شد. ویرانی های ناشی از سیل در پاکستان سی و سه میلیون نفر، از جمله هشتصد هزار افغانستانی پناهنده به این کشور را تحت تاثیر خود قرار داد و هشت میلیون نفر را مجبور به مهاجرت از خانه و کاشانه خود کرد. از این تعداد تنها حدود ششصدهزار نفر در کمپ های امدادی پناه گرفتند.

در اروپا، تنها در اسپانیا، آلمان، بریتانیا، فرانسه و پرتغال بیش از پانزده هزار نفر براثر گرمای بیش از حد تابستان گذشته جان باختند. در کشور ما هم ابعاد فجایع زیست محیطی بقدری گسترده است که پرداختن به آن مجالی جداگانه می خواهد.

از آنجائی که به شکل عام عموم ساکنین کره زمین، و به شکل خاص مردم کشورهای فقیر نگهداشته شده، و بویژه طبقات پائین دست نگهداشته شده این کشورها بیشترین خسارات ناشی از این تغییرات را متحمل شده و بیشترین تاوان را می پردازند، راه حل مقابله با این تغییرات هم با مداخله گری آنها قابل دسترسی خواهد بود.

راه حل های پیشنهادی تاکنونی دانشمندان، کارشناسان و فعالین مستقل محیط زیست توقف تدریجی سوخت های فسیلی و جایگزینی آنها با منابع تجدید پذیری مانند انرژی های بادی، خورشیدی، حرارتی، آبی و زیست توده است. در نظمی که سرمایه جهانی ایجاد کرده است خسارت دیده گان و تاوان دهنده ها از دخالتگری در این امر دور نگهداشته شده اند.

تصمیمات اساسی توسط شرکت ها و بانک های بزرگ جهانی صورت می گیرد که سهم عمده ثروت و سرمایه را از آن خود کرده و از حمایت دولت های برگماشته و بزرگ سرمایه داری برخوردارند. اشرافیت مالی حاکم بر جهان امروز، با انحصار مالکیت استفاده از تکنولوژی در جهت کسب سودِ هرچه بیشتر، در غارت منابع مالی و طبیعی و استثمار طبقات پائینی از اشراف فرانسه سده هجدهم، و زمینداران و سرمایه داران روسیه تزاری قرن نوزدهم هم خطرناکتر عمل می کنند. به شکل عام منابع نفت وگاز جهان در دست چند شرکت انحصاری سرمایه داری است و آنها هرگونه کاهش در وابستگی به سوخت های فسیلی را در تقابل با سود کلان خود می بینند. در سطح جهانی هم شاهدیم هر یک از دولتهای بزرگ سرمایه داری ی درگیر در مذاکرات تغییرات آب و هوائی جهان مانند امریکا، اتحادیه اروپا، چین، روسیه، و کشورهای عضو اپک به این مذاکرات از منظر منافع خود نگاه می کنند.

خلاصه گزارش سازمان جهانی هواشناسی را اینجا بخوانید

وب‌نوشت روی WordPress.com.

%d وب‌نوشت‌نویس این را دوست دارند: