اتحاد کارگران انقلابی ایران: روز سه‌شنبه ۱۹ اردیبهشت بنا بر فراخوان شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان، معلمان در شهرهای اردبیل، بابل، سقز، کرمانشاه، آبدانان، رشت، بجنورد، جلفا، تاکستان، شوش، قزوین، سنندج، اسلام آباد غرب، شاباد، همدان، تربت حیدریه، اراک، اهواز و هرسین کرمانشاه در مقابل ادارات آموزش و پرورش دست به تجمع زدند.
شمار بالای شهرهایی که امروز معلمان در آن تجمع برگزار کردند حاکی از استقبال از خواست ها و مطالباتی است که در قطعنامه شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان آمده است. در بخشی از این قطعنامه که ضمن انتقاد شدید از سیاست های حاکمیت در زمینه آموزش و پرورش در رابطه با مطالبات رفاهی معلمان به بیان خواسته های معلمان پرداخته آمده است:
«بی‌توجهی حاکمان به نقش محوری معلمان در آموزش و ضرورت برخورداری آنان از رفاهی نسبی نیز انگیزه‌ای شد برای تلاش‌هایی فردی یا جمعی توسط این معلمان و ادامه دهندگان راهشان در دوره‌های مختلف و البته تقابل متحجران، چه در زیر نقاب دفاع از دین و مذهب، چه صاحبان قدرتی که آموزش را تنها در راستای پرورش افراد مطیع در برابر سیطره آنان می‌خواستند یا ترکیبی از هر دو. از اینرو همدستان قدرت‌طلب در دفاع از نظم و امنیت سلطه‌جویانه، به زندانی کردن، تبعید و حتی شدیدترین اقدامات سرکوبگرانه، کشتن و اعدام، معلمان، در دوره‌های مختلف روی آوردند.
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران ضمن گرامیداشت یاد و خاطره تمامی معلمانی که در راستای رشد و توسعه آموزش در این سرزمین به هر شکل کوشیده‌اند اعلام می‌دارد هرچند با توجه به ناتوانی اشغال‌کنندگان پست‌های مدیریتی در نظام آموزشی در ذیل ناکارآمدی کل نظام اجرایی و ضدیت کل حاکمیت با اندیشه و آموزش مدرن، امید به رخ دادن کمترین تغییر مثبت را از بین برده، اما همچنان پیگیر مطالبات انباشته معلمان، شاغل و بازنشسته، و حقوق دانش‌آموزان به همه روش‌های ممکن و مدنی همچون گذشته هست.
عمده‌ترین مطالبات معیشتی معلمان عبارتند از:
اجرای دقیق قانون مدیریت خدمات کشوری برای شاغل و بازنشسته
اجرای دقیق رتبه‌بندی معلمان مطابق مصوبه اولیه
بازگشت به اجرای اصل ۳۰ قانون اساسی
تامین آموزش با کیفیت و امنیت مدارس به‌ویژه برای دختران دانش‌آموز
آزادی بی قید و شرط همه فعالین در بند
با توجه به موج جدید اعدام ها، از سرگیری بازداشت های فعالین و پرونده سازی های بیشتر، حملات انتقام جویانه شیمیایی به مدارس، سازماندهی مجازات های باصطلاح «قانونی» برای بازپس گیری دستاورد آزادی نسبی پوشش زنان، و در مجموع تشدید فضای سرکوب، سطح استقبال معلمان از فراخوان شورای هماهنگی با مطالبات پنجگانه معیشتی مطرح شده در قطعنامه سراسری اعتراضات روز سه‌شنبه ۱۹ اردیبهشت مرتبط است. اگر چه مطالبات فرهنگیان فراتر از محورهای مورد تاکید قطعنامه است، اما تاکید بر «آزادی بی قید و شرط همه فعالین دربند» بویژه از اهمیت زیادی برخوردار است. زیرا چنانچه از احضاریه یازده نفر از اعضای کانون صنفی فرهنگیان خوزستان هم روشن است، سرکوبگران تصمیم گرفته اند، فعالین صنفی معلمان را با زدن اتهامات بی اساسی چون عضویت در گروههای معاند و فعالیت تبلیغی علیه نظام راهی زندان کنند و از طریق برخوردهای فلج کننده امنیتی و بالا بردن هزینه کنش صنفی، راه گسترش فعالیت های کانون های صنفی را سد نمایند.
تمرکز دستگاه سرکوب بر فعالین علنی تشکل های صنفی مستقل اردوی کار، امر مطالبه«آزادی بی قید و شرط همه فعالین در بند»را که در قطعنامه تجمع سه‌شنبه ۱۹ اردیبهشت فرهنگیان تصریح شده، به محور مبارزاتی مهمی برای همه تشکل های مستقل کارگری تبدیل می کند و یکی از فصل مشترک های برجسته همگرایی این تشکل هاست. در واقع در شرایط کنونی از طریق رشته ای از همگرایی های موردی در سطوح متفاوت، بر پایه فصل مشترک های میان بخش های سازمان یافته لایه های مختلف اردوی کار است که شرایط شکل دهی به نهاد پایدار مبارزه مشترک نیروهای هم سرنوشت فراهم می آید و چنین نهادی را صرفا به شکل اراده گرایانه با تدوین فهرستی از مطالبات مشترک و امضای مشترک و یا تبلیغات مشترک نمی توان ایجاد کرد. زیرا روشن است که پیوندهای پایدار میان جنبش های مختلف مبارزاتی از طریق تغییر رویکرد و وظایف تشکل های مستقل و غیر قابل پاسخگو کردن این تشکل ها در برابر بدنه ای که به نام دفاع از مطالبات آنها وارد مبارزه شده اند، به دست نمی آید، بلکه محصول سطحی مجزا از همگرایی میان فعالین و کنشگران است که خدشه ای بر رابطه با پایه اجتماعی تشکل های مستقل کارگری وارد نیاورد و همزمان سرمایه اجتماعی ناشی از استقامت و پیگیری در مطالبه گری آنان را در خدمت پیوند میان جنبش ها قرار دهد.
اتحاد کارگران انقلابی ایران 