اتحاد کارگران انقلابی ایران: آنچنان که حسین تاج وکیل فعالین کارگری، رضا شهابی، حسن سعیدی و کیوان مهتدی خبر داده است شعبه ۳۶ دادگاه تجدید نظر استان تهران احکام صادر شده پیشین در باره این سه فعال کارگری را عینا تایید کرد و هر یک به ۶ سال حبس محکوم شدند که ۵ سال حبس در خصوص هر یک اجرا می شود.
تایید احکام ظالمانه در حق فعالین کارگری در دادگاه تجدید نظر که صرفا بر اساس یک پرونده سازی نخ نمای امنیتی صورت گرفته، پیام روشنی دارد. این حکم در زمانی تایید شده که دامنه اعتراضات مزد و حقوق بگیران افزایش یافته و گروههای مختلف برای مطالبات پایه ای خود به میدان آمده اند. اعتراضات بازنشستگان، پرستاران، معلمان، کارگران پروژه ای و پیمانی بخش نفت، گاز، پتروشیمی و فلزات در متن استیصال حاکمیت از مهار تورم، کنترل بحران اقتصادی و پاسخ به مطالبات برحق معیشتی اردوی کار و فقدان هر گونه دورنمایی برای خروج از بن بست همه جانبه کنونی صورت می گیرد.
اگر عوامل فرقه گرا را که درست به خاطر منافع فرقه ای خود نفعی در گسترش سازماندهی مستقل کارگری، خاصه سازماندهی های معطوف به محیط های کار و زیست ندارند را کنار بگذاریم، کارنامه واقعی فعالین سندیکایی و کنشگران متعهد به دفاع از منافع لایه های مختلف اردوی کار، جای ذره ای تردید باقی نمی گذارد که آنان در شرایط گسترش دامنه جنبش مطالباتی همه نیرو و توان خود را مصروف گسترش سازماندهی مستقل در جنبش مطالباتی و همچنین پیگیری پروژه همگرایی و اتحاد عمل مبارزاتی بر محور قدرت یابی طبقه کارگر می کردند.
پیامدهای چنین رویکردی برای حاکمیتی که با بحرانی لاعلاج دست به گریبان است و جز سرکوب، هیچ اهرمی برای حفظ موجودیت خود در برابر خیزش انقلابی زن، زندگی، آزادی و موج گسترش یابنده جنبش مطالباتی ندارد، کابوسی بشدت هولناک است. به همین دلیل است که دستگاه سرکوب حاکمیت با ارزیابی از وضعیت نیروهای جنبش کارگری و سیاست گرایش های اصلی درون این جنبش نسبت به جنبش مطالباتی، نسبت به سرکوب فعالینی که صرفنظر از شکل های متفاوت بیان و حوزه های متفاوت اقدام، در پی کمک به شکل گیری آلترناتیو مستقل اکثریت عظیم برای اکثریت عظیم از طریق سازماندهی اعتراضات موجود و همگرایی نیروهای همراستا هستند، اقدام کرده است. احکام صادره علیه رضا شهابی، حسن سعیدی و کیوان مهتدی در همین راستاست.
پیام این سرکوبگری روشن است: می خواهند بگویند به هیچ عنوان اجازه سازماندهی مستقل مزد و حقوق بگیران و رشد تشکل هایی که حامی پیگیر استقلال عمل جنبش کارگری هستند را نخواهند داد.
واکنش نیروهای مستقل کارگری هم روشن است: حمایت از سندیکای شرکت واحد، نیشکر هفت تپه، کمک به سازمان یابی مستقل لایه های مختلف اردوی کار هم در سطح محیط کار، هم کمیته های کارگری محلات و هم گروههای شبکه ای؛ همچنین حمایت از پروژه همگرایی نیروهای حامی آلترناتیو مستقل کارگری.
از این طریق است که جای فعالین کارگری اسیر و نقش و فعالیت های آنها در جنبش کارگری تا حدودی پر خواهد شد و مسیری که آنان با مقاومت درخشان انقلابی و ایستادگی بر سر آرمان کارگری با هزینه کردن از زندگی پربار خویش و رنج خانواده های شان پیموده اند، همچنان پیگیری خواهد شد. و از این طریق است که بار دیگر برای سرکوبگران ثابت خواهد شد که با تحمیل زندان و سرکوب به فعالین کارگری نمی توانند مسیر راه پیمایی طبقاتی به سوی رهایی اجتماعی را متوقف سازند.
اتحاد کارگران انقلابی ایران 