حسن فرامرز: در پی روشن شدن زمان آغاز طرح جدید سراسری حاکمیت برای سرکوب زنان با اهرم اعمال محرومیت های اجتماعی، مالی و استفاده از دوربین ها در سراسر کشور، ناگهان فراخوانی چند منظوره در شبکه های اجتماعی پخش شد که همزمان با طرح رژیم، دانشجویان سراسر کشور را به «اعتراض علیه حجاب اجباری» فرا می خواند.
فراخوان طوری تنظیم شده بود که بتواند راه فرار از ناکامی و عدم استقبال توده دانشجویان را پیشاپیش مسدود سازد. این کار از این طریق صورت گرفته بود که بخشی از اعتراضات رایج علیه حجاب و یا شعارنویسی در دانشگاهها در سرویس های بهداشتی را که ربطی به هیچ فراخوانی هم ندارد، در صورت نیاز به نام فراخوان دهندگان سند بزند.
فراخوان دهندگان که در راس آنها اسم «تشکل دانشجویان پیشرو» آورده شده خواستار «سازماندهی تجمعات اعتراضی و یا پرفورمنس اعتراضی، تحصن و شعارنویسی» در روز شنبه 26 فروردین شده بودند. در واقع راه درهمان فراخوان باز گذاشته شده بود که رایج ترین شکل های اعتراض در دانشگاهها که معمولا به هیچ فراخوانی هم وابستگی ندارد، در صورت ناکامی و عدم استقبال از فراخوان، به نام فراخوان دهندگان مصادره شود.
تلویزیون «کانال جدید»، وابسته به حزب کمونیست کارگری در خارج از کشور پس از ناکامی و بی توجهی کامل جنبش دانشجویی و دانشگاههای کشور به فراخوان منتشره، در دفاع از فراخوان «تشکل دانشجویان پیشرو» و یازده اسم دیگری که زیر فراخوان ردیف شده بود، در برنامه ای تلویزیونی از زبان مجری این کانال گفت: «در 26 فروردین فراخوان تشکل های دانشجویی برای مقابله با طرح های حجاب و عفاف در دانشگاهها به بی حجابی سراسری هر چه بیشتر در سراسر کشور منجر شد.
حزب مزبور که سالهاست به تاسی از شیوه تبلیغات احزاب راست فاشیست، فیل هوا کنی و مصادره جویی جنبش های واقعی را با لاف و گزاف در دستور گذاشته، با مشاهده ناکامی فراخوان مزبور به جای اعتراف صادقانه به این که جنبش دانشجویی این حزب و تشکل های ساختگی و کاغذی را قبول ندارد و به فراخوانش پاسخی نداده، مدعی شده که «فراخوان… به بی حجابی هر چه گسترده تر در سراسر کشور منجر شد.»
چنین ادعایی فقط یک ریاکاری آگاهانه و البته مضحک برای فرار از پیامد فراخوان های تشکل های کاغذی است. نمی شود فراخوان پرواز به پرندگان داد و بعد هر پرنده ای را که پرواز کرد مصادره هویتی و عملکردی کرد. نمی شود فراخوان داد که روز فلان و ساعت فلان مردم در خانه هایشان به حاکمیت بشاشند و بعد مدعی شد که روز فلان و ساعت فلان میلیونها نفر در سراسر کشور به حاکمیت شاشیدند. این نوع شامورتی بازی، یک بار ممکن است مردم را فریب دهد، دو بار ممکن است باعث فریب شود، بالاخره و دیر یا زود حقیقت رو می شود و روسیاهی برای ذغال می ماند.
جنگی بزرگ و سراسری بر سر بازپس گرفتن پیشروی های نسبی خیزش انقلابی بر سر حجاب میان کل جامعه و حاکمیت درگیر شده. رژیم تعرض سراسری و مردم مقاومت سراسری را سازمان داده اند. معلوم است که وسط این جنگ حتما اینجا و آنجا در سطح جامعه کسانی حجاب از سر برمی دارند و اعتراض می کنند.
حزب کمونیست کارگری چون روز 26 فروردین حرکتی که بتواند آن را به نام تشکل های کاغذی فراخوان دهنده مصادره کند در سطح دانشگاههای کشور نیافته، مدعی شده که فراخوان شان به «بی حجابی سراسری هر چه بیشتر در سراسر کشور» منجر شده است. این در حالی است که فراخوان 26 فروردین برای «بی حجابی سراسری هر چه بیشتر در سراسر کشور» نبود، فراخوان «رو به دانشجویان بود». اتقافا جنبش دانشجویی با آگاهی از هدف های مصادره جویانه این جریان فیل هواکن و ریاکار، اعتراض را به روز 27 فروردین منتقل کرد و شاهدیم که تحصن دانشجویان در اعتراض به برخوردهای قهرآمیز حراست در باب مسئله‌ی پوشش دانشجویان و احکام سنگین کمیته‌ی انضباطی و ایجاد فضای رعب و وحشت؛ در دانشکده‌ی روان‌شناسی و علوم‌تربیتی دانشگاه تهران، روز یکشنبه 27 فروردین صورت گرفت.
در غیاب شرایط انقلابی در جامعه، شناخت تشکل های کاغذی و ساخته دست احزابی در طیف چپ که بر پایه نگرش نخبه گرایانه «حزب شخصیت ها» بنا شده اند اهمیتی نداشت؛ کسانی که می دانستند با سکوت و تاسف از کنارش می گذشتند، چرا که نمی خواستند اعتنایی به این تحرکات فرقه ای داشته باشند، اما در شرایط کنونی برای گمراه نشدن از سوی این جریان های توخالی و پرمدعا و تشکل های باصطلاح مستقل کاغذی شان که کاری جز تفرقه افکنی در طیف چپ و رواج فرقه گرایی، خودمحوربینی، سکتاریسم و مصادره جویی ندارند، این شناخت بویژه برای رسانه ها، احزاب، نیروهای سیاسی و فعالان و کنشگرانی که هدف شان حمایت از مبارزات واقعی طبقاتی مزد، حقوق و مستمری بگیران به جای پروموت ناخواسته جریان های حاشیه ای است، اهمیت بیشتری دارد.
اتحاد کارگران انقلابی ایران 