اتحاد کارگران انقلابی ایران

اتحاد کارگران انقلابی ایران: حجم گسترده تعرض دولت و کارفرمایان به حق معیشت و معاش نیروی کار، درجه نازل سازمان یابی کارگران، اهمیت حیاتی سازمان یابی مستقل کارگری در شکل گیری آلترناتیو مستقل اردوی کار در برابر حاکمیت و در برابر آلترناتیوهای راست و ارتجاعی در اپوزیسیون، جای تردیدی باقی نمی گذارد که مساله آزادی ایجاد تشکل های مستقل کارگری نه تنها در سال جاری در سبد مطالبات کارگری در آستانه اول ماه مه، روز جهانی کارگر قرار دارد که اهمیت، ضرورت و فوریت آن با توجه به خیزش انقلابی جاریِ «زن، زندگی، آزادی» از هر زمان دیگری بیشتر شده است.

البته روشن است که اشاره به ضرورت حیاتی سازمان یابی مستقل کارگری به خودی خود به ایجاد تشکل های مستقل کارگری منجر نمی شود و لازم است تصور روشنی از موانع، تناقضات و رهیافت های ناظر بر بحث سازمان یابی مستقل اردوی کار وجود داشته باشد. سازمان یابی در محیط کار، در محیط زندگی و سازمان یابی شبکه ای، سه شکل سازمان یابی مستقل اردوی کار است. از موانع مهمی که سازمان یابی در محیط کار با آن روبروست، ناامنی شغلی در محیط کار است. می دانیم که هیچ قانونی از حق سازمان یابی مستقل کارگران حمایت نمی کند. قراردادهای موقت و سفید امضا، دست کارفرمایان را در اخراج کارگران بدون نگرانی از پیگردهای قانونی باز گذاشته است. تشکل های رسمی و پذیرفته شده در محیط های کار وابسته به حاکمیت هستند. این تشکل های سیاه و وابسته با هر تلاشی برای سازماندهی مستقل کارگری در محیط های تولیدی مقابله می کنند.

این عوامل، همراه فشارهای سنگین اقتصادی و هزینه هایی که مبارزه کارگری برای تشکل مستقل، از نظر اخراج از کار و پیگرد امنیتی برای فعالان کارگری دارد، شرایط ایجاد تشکل های مستقل کارگری در محیط کار بر پایه مطالبات اخص صنفی را بسیار دشوار ساخته است. مقابله با این دشواری مستلزم فشار متحد، نیرومند و سراسری جنبش کارگری به شکلی است که بتواند بر موانع ناامنی شغلی، دست کم در حد فرصت دادن به نطفه بستن تشکلی مستقل در واحدهای بزرگ تولیدی غلبه کند. ولی همین فشار متحد هم قبل از همه به درجه تشکل یابی کارگران و قدرت اقدام تشکل های مستقل آنان و همچنین درجه آمادگی آنان برای مبارزه به خاطر آزادی ایجاد تشکل مستقل در رسته های دیگر کار مشروط است. به طور خلاصه (و به شرط کنار گذاشتن موقت سایر جوانب بحث سازمان یابی در محیط کار)، می توانیم بگوییم که: برای متشکل شدن نیروی کار در واحدهای تولیدی باید قدرت جهنمیِ ضد تشکلِ مستقل دولت و کارفرمایان را درهم شکست و برای درهم شکستن این قدرت علاوه بر آمادگی و آگاهی از اهمیت حیاتی برخورداری از چنین تشکلی در واحدهای تولیدی مورد نظر، بیرون از آن واحدها باید تشکل های مستقل کارگری رزمنده، پر قدرت و آماده حمایت پیگیر داشت تا به کمک نیروهای آگاه کارگری واحد تولیدی مورد نظر بیایند. در واقع در زمینه تشکل یابی مستقل در محیط کار نوعی پیوستگی مشروطِ متقابل میان نیروهای آگاه کارگری درون و نیروهای آگاه کارگری همسرنوشت شان در بیرون عمل می کند که طی آن موجودیت آن نیروهای درون، از جانب یا جوانبی به جانب یا جوانبی از قدرت و ظرفیت نیروهای همسرنوشت بیرون از کارگاه تولیدی مشروط است و با آن که این دو جانب، در همه واحدها، موقعیت، جایگاه و اهمیت یکسانی ندارند، ضعف یکی می تواند تا حد بود و نبود بر دیگری تاثیرگذار باشد.

 تناقض این است که برای درهم شکستن قدرت مقاومت نیروی سرکوب و سرمایه در محیط کار و تحمیل تشکل مستقل به آنان، قدرت عمومی سازمان یافته طبقاتی لازم است و قدرت عمومی سازمان یافته طبقاتی از آسمان نمی آید، بلکه از جمله از همین سازمان یافتگی بر پایه منافع صنفی و رسته ای در محیط های کار سرچشمه می گیرد. ناامنی شغلی، قاتل ظرفیت های خودسامان یابی مستقل صنفی اردوی کار است و این ناامنی را با همه شاخ و برگ ها و ریشه هایش جز با یک قدرت بزرگ همگرای طبقاتی نمی توان درهم شکست. بحث سازمان یابی مستقل در محیط های کار، اگر در حد جستجوی ظرفیت ها و منابع یا ویژگی هایی از دو سوی این رابطه محدود بماند، برآیندش همان وضعی است که اکنون شاهدیم : کسری بسیار چشمگیر تشکل های مستقل محیط کار.

سازماندهی در محیط زندگی و سازماندهی شبکه ای دو شکلی از سازماندهی هستند که می توانند برخی از جوانب کسری چشمگیر سازماندهی مستقل در محیط کار را پوشش دهند و موانع سازماندهی مستقل کارگران را از منظر کمک به شکل گیری قدرت متحد کارگری دور بزنند. این شکل های سازماندهی، چنانچه در یادداشت دوم شرح آن خواهند آمد می توانند به عنوان حلقه میانگین در پیوند مطالبات عاجل صنفی و مطالبات عمومی تر طبقاتی عمل کنند و شالوده واقعی برای اتحاد گسترده و پویای طبقاتی از پائین بوجود آورند. اما در همین سطح هم روشن است که همگرایی پایدار بخش سازمان یافته اردوی کار و زحمت در دفاع از حق برخورداری از تشکل مستقل کارگری  در محیط کار از مطالبات مرکزی در روز جهانی کارگر امسال است.