اتحاد کارگران انقلابی ایران: مدیر برنامه جهانی غذای سازمان ملل تعداد گرسنگانِ جهان در سالِ جاری را ۳۵۰میلیون نفر اعلام کرد. این تعداد در سال ۲۰۱۷ هشتاد میلیون نفر اعلام شده بود. دیوید بیزلی برای کمک رسانی به این گرسنگان از کشورها و شرکتهای ثروتمند درخواست کمک مالی کرد.
به گفته وی از سال ۲۰۱۷ تا امروز جمعیت گرسنگان شش برابر شده است. درگیری ها و جنگ ها، تغییرات اقلیمی، همه گیری ویروس کرونا، و تجاوز نظامی روسیه به اکرائین از عوامل تاثیرگذار بر افزایش تعداد گرسنگان اعلام شده است.
علیرغم آگاهی داشتن «برنامه جهانی غذای سازمان ملل» به دلایل گسترش فقر و گرسنگی، راه حل ارائه شده توسط آنها، راه حلی برای حلّ مشکل گرسنگی نبوده و نخواهد بود.
گسترش فقر و گرسنگی، ناشی از رقابت قدرت های سرمایه داری برای گسترش دایره نفوذ خود، دستیابی به منابع ثروت دیگر مناطق جهان، و گسترش دایره نفوذ نظامی خود برای کسب سود بیشتر است. تغییرات آماری بخوبی پرده از روی این واقعیت برداشته است.
آمار اعلام شده رابطه مستقیم گسترش گرسنگی و مرگ و میر ناشی از آن، با بحران های اقتصادی و سیاسی سرمایه داری و رقابت قطب های مختلف را به نمایش می گذارد.
افزایش میزان گرسنگان جهان، علیرغم باصطلاح کمک های مالی کشورهای سرمایه داری، از ناکارآمدی سیستمِ سرمایه داری در حل مشکلات اساسی مردم جهان پرده برمی دارد.
چهار و نیم برابر شدن تعداد گرسنگان جهان در عرض شش سال بار دیگر نشان می دهد که تحت حاکمیت سرمایه، بهبودی در وضعیت ایجاد نخواهد شد، بلکه کشورهای فقیر نگهداشته شده فقیرتر شده، و صاحبان سرمایه و دول سرمایه داری به سودهای هرچه بیشتری دست پیدا کرده اند.
با تقویت خصوصی سازی ها و با عزیمت به سوی قطب بندهای مختلف سرمایه داری، فقر و بیکاری ها گسترش بیشتری یافته، و آمار مرگ و میر در بین مردم فقیر بالاتر رفته است..
بحران های سرمایه داری با گسترش فقر، افزایش بیکاری، مهاجرت و گرسنگی رابطه مستقیم دارند. بنابراین روشن است که با درخواست کمک های خیریه ای از سوی قدرت هایی که خود جزو مسببان تشدید گرسنگی در جهان هستند، نمی توان با ریشه های گرسنگی مقابله کرد. سکوت ما در برابرِ گسترش فقر جهانی، بهم ریختن وضعیت معیشتی اکثریت مردم، و ناکارآمدی سیستم سرمایه در حل مشکلات اساسی مردم، حمایت از گرسنگی رو به افزایش خیل بیشتری از جمعیت خواهد بود.
نظر شما در مورد این نوشته چیست؟