اسماعیل گرامی
شورای عالی کار سرانجام حداقل دستمزد برای سال ۱۴۰۲ را با افزایش ناعادلانه بیست و هفت در صد، در دقیقه نود اعلام کرد تا شاید این ناعدالتی تحت الشعاع عید نوروز قرار گیرد و اعتراضی را در پی نداشته باشد. اما مگر میشود آنرا فراموش کرد؟!
از شورای عالی کار انتظاری غیر از این نبود، اما آنچه که مهم است عکس العمل عده ای از همکاران است که عملکرد این شورا را میبینند ولی باز هم امید به آن بسته اند (اگر چه عده ای آگاهانه، از نمایندگان به اصطلاح کارگری این شورا قهرمان میسازند).
در کدام سال این شورا حداقل دستمزد را متناسب با نرخ تورم افزایش داده است که قرار باشد به آن امید ببندیم؟ در پایان هر سال این به اصطلاح نمایندگان کارگری در شورای عالی کار شروع میکنند به نمایش بازی کردن که برای افزایش حداقل دستمزد چنین خواهیم کرد و چنان خواهیم کرد. چند سال پیش حتی جلسه شورا را ترک هم کردند!! اما سرانجام چه شد؟ آنها به جلسه بازگشتند و مبلغ ناچیزی را به حداقل دستمزد اضافه کردند.
هر سال در پایان تصویب حداقل دستمزد، علی خدایی میآید و حرفهای تکراری خود را میزند. او امسال هم در رابطه با پذیرش افزایش ناچیز به حداقل دستمزد میگوید «با تعبیر تفاوتهای دو کلمه راضی بودن و رضایت بودن (دادن)، گروه کارگری به این موضوع رضایت داد، این رضایت دادن به معنای راضی بودن قلبی نیست».
کسی که خود را نماینده چند میلیون کارگر و بازنشسته میداند آیا باید «قلبی» رضایت بدهد یا ندهد؟! مگر زندگی کارگران و بازنشستگان بازیچه احساسات شماست؟!! در پای میز مذاکره باید با دلیل و منطق سخن گفت و تصمیم نهایی را گرفت نه آنکه کدخدا منشانه و یا من بمیرم تو بمیری سخن گفت. هنگامیکه دلیل روشنی وجود دارد که میگوید «حقوق کارگر باید متناسب با نرخ تورم افزایش یابد»، چرا باید از منافع کارگران صرفنظر کرد و منافع دیگران را در نظر گرفت، قانون را بزیر پا گذاشت و بعد برای فریب کارگران بگوییم این رضایت دادن به معنای راضی بودن قلبی نیست.
علی خدایی ضمن آنکه خود اقرار میکند که نرخ تورم در شورا مطرح نشده میگوید «در جلسه ملاک نرخ تورم نبوده، مباحث مختلفی مطرح شده». او آنچنان این جمله را میگوید که گویا «مباحث مختلف»، حل پیچیده ترین محاسبات ریاضی برای افزایش حداقل دستمزد کارگران‌بوده است!! او در ادامه جمله خود، در حقیقت برای بازگو کردن «مباحث مختلف» میگوید: از طرف وزیر کار «وعده اینکه تورم‌کنترل بشه داده شده»!!!
عجب مباحث پیچیده ای!! واقعاً هم که پیچیده میباشد، چرا که این حکومت چهل و چهار سال است میخواهد تورم را کنترل کند ولی نتوانسته است، حالا این اعضای «شورای عالی کار» در سه چهار جلسه راه حلهای وزیر کار را شنیده و در نهایت پذیرفته اند که در سال ۱۴۰۲ تورم کنترل خواهد شد!! واقعاً این علی خدایی فکر میکند که با قبیله کورها طرف است و انتظار دارد کارگران و بازنشستگان این اراجیف را بپذیرند.
واقعیت این است که علی خدایی نماینده کارگران نیست، کارگران او را «انتخاب» نکرده اند بلکه حکومت او را «انتصاب» کرده است. چندین دولت و وزیر کار آمده اند و رفته اند ولی علی خدایی همچنان در جای خود برقرار است که با تجربه خود کارگران را فریب دهد. اوچندین بار خداحافظی کرده است ولی سال بعد در جای خود دیده شده است. او و دیگر اعضای شورای عالی کار که خود را نماینده کارگران میدانند، از منافع کارگران دفاع نمیکنند، آنها از منافع سرمایه داران و حکومت دفاع میکنند، پس نباید انتظار داشته باشیم که مصوبات شورای عالی کار به نفع ما کارگران و بازنشستگان باشند.
کارگر بازنشسته
اول فروردین ۱۴۰۲
اتحاد کارگران انقلابی ایران 
نظر شما در مورد این نوشته چیست؟