اتحاد کارگران انقلابی ایران

آخرین پنج شنبه امسال به روز تجدید میثاق مردم به تنگ آمده از فقر، تنگدستی، خفقان، سانسور، و باج خواهی گماشتگان ولی فقیه، با جان باختگان جنبش انقلابی زن زندگی آزادی تبدیل شد. علیرغم میلیتاریزه کردن قبرستان جانباختگان در شهرهای کردستان و کردنشین کشور، حضور مردم شریف و آزادیخواه در همراهی خانواده‌های شهدای جنبش چشمگیر بود. در بسیاری از شهرهای کشور از جمله رشت، سنندج، دیواندره، تهران، سمیرم، مهاباد، اراک، بیجار، بوکان و چند شهر دیگر، خانواده های جانباخته گان به اتقاق یاران، همراهان و حامیان با حضور بر مزار فرزندان خود بر حقانیت راه آنان تاکید کردند.

حضور مردم در کنار خانواده ها با سردادن شعارهای انقلابی و ضد دیکتاتوری همراه بود. شعارهایی نظیر:.

#مرگ_بر_دیکتاتور

#ژن_ژیان_آزادی – #حکومت_شورائی

#نه_سلطنت_نه_رهبری –  #دموکراسی_برابری

فرزندان آتش و خونیم انتقام شهید را خواهیم گرفت

روز پنجشنبه با گرامی داشت گسترده یاد و خاطره جانباختگان راه آزادی و رهایی در دهها شهر پس از غریو شعارهای ضد دیکتاتوری در مراسم چهارشنبه سوری، بار دیگر دیوارهای قطور دروغ و توهم پراکنی حاکمیت و بخشی از رسانه های وابسته به اصلاح طلبان مبنی بر پایان خیزش انقلابی ترک برداشت. بار دیگر روشن شد که بگیر و ببند، آدم ربائی، حملات شیمیائی به مدارس، به تعطیلی کشاندن دانشگاه ها، و صدور احکام طولانی مدت علیه فعالین سیاسی ی برخاسته از میان مردم از سوی حاکمیت نتوانسته است جنبش های اعتراضی و انقلابی مردم را درهم بشکند. تجدید عهد با جانباختگان امروز در شرایطی به وسعت صورت گرفت که همزمان خبر رسیده #محیی_الدین_ابراهیمی زندانی سیاسی اهل #اشنویه جهت اجرای حکم اعدام به سلول انفرادی زندان مرکزی #ارومیه منتقل شده است.

مراسم گرامیداشت یاد و خاطره جانباختگان خیزش انقلابی در آخرین پنجشنبه سال موید آن است که انقلاب با انرژی درونی خود از درون فرصت ها و موقعیت ها خیابان را بازپس می گیرد تا ثابت کند که آتش انقلاب خاموش نشده است. جنبش انقلابی معطوف به اعماق جامعه، زیر خاکستر، مسیر بازشناسی هویت خود و مرزبندی با دشمنانش درعرصه های مختلف رویارویی را به موازات حضورهای مناسبتی خیابانی و گسترش اعتراضات مطالباتی پیگیری می کند.

طرح شعارهای اثباتی که خواست دموکراسی، برابری و یا حکومت شورائی به مثابه حکومت اکثریت عظیم استثمارشوندگان و فرودستان را مطرح می کنند و یا شعارهائی که نه سلطنت نه رهبری را به شعار مرگ بردیکتاتور گره می زند، حکایت از این دارد که همه دشمنانِ دشمنانِ مردم دوستان مردم نیستند.