اتحاد کارگران انقلابی ایران

پگاه فرج الهی: به من، از طرف دوستی که خود را چپ می داند، تذکر داده شد که شعار «نه شاه می خوایم نه رهبر، مرگ بر ستمگر» ندهم. استدلالش هم این است که سلطنت طلبان، در پاسخ به این شعار، خواهند گفت «مرگ بر استالین، مرگ بر لنین» و در نتیجه ی این افتراق، میدان به نفع فعالیت و قدرت یابیِ اصلاح طلبان خالی می شود.

صرف نظر از این استدلال مسخره، می خواهم بدانم چه عواملی این چپ ها را به جایی رسانده که در همراهی با سلطنت، ما را سانسور کنند.

در تجمعات و تظاهراتی که سلطنت طلبان پرچم خود را بالا می برند، اگر من پلاکارد خود را بالا نبرم، به معنای این نیست که زیر پرچم آن ها ایستاده ام؟

چرا در جایی که در ایران این شعار سر داده می شود و مردم نیز از اصلاحات عبور کرده اند، ما باید در  خارج با سلطنت طلبان شعار مشترک دهیم چون از به قدرت رسیدنِ اصلاح طلبان هراس داریم؟

چرا باید چپ ها همیشه، در اتحاد با نیروهای دیگر، حذف شوند؟